Dawanie otwiera drogę do otrzymywania.

Znów się pojawiłeś. Teraz kiedy ja nauczyłam się żyć bez Ciebie. Nie myśl sobie że teraz rzucę Ci się w ramiona. Choć było trudno postanowiłam: nie bądź naiwna, twoje wyobrażenia Cię przerastają, nie daj się im, musisz temu zapobiec. Ty mi w tym pomogłeś, jedno zdanie sprawiło że już nie chciałam Cię słyszeć. Dla mnie zniknąłeś, walczyłam aby nie zwracać na Ciebie uwagi, nie przeszkadzało Ci to. Minęło sporo czasu. Nie wiem czemu, ale czasami czułam jak chcesz coś zrobić. Jak męczysz się sam ze sobą. Czekasz sam nie wiedząc na co, ale to nie ma miejsca. Opuszczasz w dół głowę i wracasz do swojego prywatnego życia. Tego w którym mnie nie ma. Zadajesz sobie pytanie czy to jest możliwe? Brak Ci czegoś, ten rutyny, humoru, zwykłej rozmowy, słowa pochwały, kogoś kto Cię dopinguje i wspiera. Czy można się na tyle zbliżyć przez zwykły czat? Na tyle się oswoić, czuć się swobodnie. Po co wróciłeś? Nie znoszę Cię za to. Dałabym radę, przetrwałabym to gdyby to wszystko co czułam nie wróciło dziś do mnie. Zdaję sobie sprawę że nigdy się nie odkocham, ale potrafiłabym z tym żyć, z czasem może zapomniałabym o Tobie. Pewnie myślałeś że wiecznie będę, ale zraniłeś mnie. Może nie wiesz, ale jestem bardzo wrażliwa. A to mnie zabolało. Odpłacam się kłuciem szpilek. Ale jesteś taki dobry. Nie zauważasz kiedy poprawiasz mi nastrój i sprawiasz że się uśmiecham pomimo tego że jestem na Ciebie zła, nie panuję nad tym. Wsłuchuję się w Twoją duszę A Great Big World & Christina Aguilera - Say Something i wymiękam. Czytam i płaczę. To celowe czy przypadek? Odpowiedz. Tekst ma znaczenie? Melodia ma znaczenie? Muzyka do nastroju? Co mam przez to rozumieć? Przestań, to nie rebus, chcę wiedzieć. Powiedz wprost. Boję się, cholernie się boje, że kiedyś się dowiesz. Kiedyś nie wytrzymam, emocje wezmą górę. Podpuszczasz mnie, tak na to czekasz? Jesteś tchórzem, Ty masz się starać, tak powinno być. A ja nie widzę żeby Ci zależało. Jeśli się postarasz może być inaczej, wiesz? To od Ciebie zależy. Ja Cię do niczego nie zmuszam, nie będę się więcej narzucać, odzywać. Masz wolną wolę. Co zrobisz to będzie wyłącznie Twoja decyzja. Zazwyczaj mówię wprost co czuję, ale z Tobą jest inaczej. Nie mogę, po prostu nie mogę. Wolę się rozstać śmiercią naturalną, niż dlatego że mnie odtrącisz gdy się dowiesz. Wolę być tą mało ważną, jesteś zbyt idealny dla mnie. Nie zasługuję na to. Nie ośmielę się, nigdy. Boże pilnuj tylko żeby nie podążył tu za mną. Zostawiasz mnie, znowu, w takim momencie, gdy rozpadam się na malutkie części. Uspokajające dźwięki nagle zaczęły wylewać ze mnie łzy. Nie wiem co się ze mną dzieje. Nie wiem co masz takiego w sobie co tak na mnie działa. To chore. Czy ten stan określa się właśnie miłością?

W końcu jest dobry moment, nie ma koleżanek i możesz jej o tym powiedzieć. Usiadłyście sobie pod klasą, wokół pustki, wszyscy wyszli na dwór bo to długa przerwa. Ona widzi coś niepokojącego w Twoich oczach. Wyczuwa to doskonale. Milczycie patrząc się na siebie, łapie Cię za rękę. Pytasz czy chce posłuchać muzyki, kiwa potakująco głową. Dajesz jej słuchawkę i włączasz piosenkę, tę piosenk. Nastrój się zmienił, jesteście wsłuchane i poważne. Otwierasz okienko wiadomości w telefonie i zaczynasz pisać sms bo nie możesz wydobyć z siebie słowa. Z oczu zaczynają napływać łzy, zauważa i przytula Cię, przytula tak jak to umie tylko najlepszy przyjaciel. Mówisz z paniką w głosie.. Pomóż mi! Ja już nie mogę, po prostu nie mogę. Ja przez niego wariuje, od niszczy moją psychikę, na strzępki, za każdy razem gdy wraca jestem słabsza. Nie pozwól na to, proszę, błagam, pomóż mi, bez Ciebie nie dam rady!